Zima nas opuszcza, a przymrozki wydają się jeszcze nie odpuszczać, a Wiosna już za pasem pierwsze żurawie zawitały już jakiś czas temu do naszego regionu. Ptaki te, uważane są za pierwsze zwiastuny zbliżającej się Wiosny. Kim jest naprawdę ten bardzo piękny, dostojny ptak? Żuraw zwyczajny to ptasi władca mokradeł, jest jednym z największych ptaków występujących w Polsce. Ma smukłą sylwetkę i jasnopopielate pióra, długie ciemne nogi, charakterystyczne wydłużone lotki drugorzędowe, przykrywające ogon z pierzastym pióropuszem.
Jego karminowa łysinka z biało-czarną szyją sprawiają, że ptak ten jest nie do pomylenia z żadnym innym. Wyglądem przypomina trochę czaplę siwą i często bywa z nią mylony. Jednak w przeciwieństwie do niej nie zgina szyi w trakcie lotu. Ze względu na to, że samiec i samica są do siebie bardzo podobne, płcie można rozpoznać na podstawie ich wielkości, gdzie samiec jest zazwyczaj większy.
Wierny jak żuraw, ptak ten łączy się w pary na całe życie. Wymiary ciała dorosłego osobnika to 105-130 cm, a rozpiętość skrzydeł 200-230 cm, masa ciała sięga nawet 8 kg. Żurawie wracają ze swoich zimowisk położonych głównie w Europie południowo - zachodniej pod koniec zimy. Swój powrót sygnalizują charakterystycznym „trąbiącym” głosem czyli, donośnym klangorem wydawanym dzięki specyficznej pętlowej budowie tchawicy. Występuje w pojedynczych parach w siedliskach bagiennych, w lasach oraz w pobliżu wód, tylko na terenach otwartych.
Gniazduje w olsach, na trzcinowiskach nad rzekami bądź jeziorami oraz na torfowiskach. Polska populacja żurawia jest jedną z najliczniejszych w Europie i stanowi około 20% populacji europejskiej. Wykazuje tendencję wzrostową i jest coraz częstszym sąsiadem człowieka. Żurawie to doskonali lotnicy, wędrujący w dużych stadach w ukośnych liniach lub kluczach w kształcie litery "V". Jego zawrotna prędkość lotu: przy korzystnych prądach może osiągnąć prędkość do 100 km/h.
Wszędzie na świecie, gdzie występują żurawie, są zawsze przez miejscową ludność szanowane, podziwiane i przedstawiane w tańcu na malowidłach lub ceramice. Żuraw w kraju znajduje się pod ścisłą ochroną, jego obecna liczebność napawa optymizmem. Nie zapominajmy jednak o drobnej pomocy z naszej strony i jak będziemy wykonywać racjonalne ewentualne działania gospodarcze, nie osuszajmy „na siłę” oczek wodnych, czy niewielkich bagienek pod lasem, zostawmy kępy wysokiej trawy, trzciny nad brzegiem jeziora, rzeki. Pozwólmy żurawiom zwyczajnym wrócić do swojego domu.
Sejneńszczyzna
poznaj malowniczą krainę