Torfowiska pełnią rolę ekologiczną, stanowiąc magazyny gromadzonych przez długi czas ogromnych ilości materii organicznej, gdzie te naturalne zbiorniki z ich ważną funkcją fito klimatyczną były dawniej niszczone przez wydobywanie torfu.

     W dawnych czasach ludzie wydobywali torf, który zalega płytko pod powierzchnią, dlatego też technika jego wydobywania nie była skomplikowana. Po wykopaniu układało się je w ,,koziołki", susząc w ten sposób kostki na słońcu. Suchy torf używano jako materiał opałowy. Obecnie na terenie Sejneńszczyzny nikt nie wydobywa torfu, zanik tych czynności w latach osiemdziesiątych XX wieku spowodował zarastanie torfowisk przez roślinność bagienną.

     Torf jest osadem organicznym powstałym w późnym czwartorzędzie, głównie w holocenie, utworzonym w czasie długotrwałego osadzania się częściowo rozłożonych szczątków roślin. Choć to bardzo powolny proces – około milimetra przyrostu torfowiska na rok. Do procesu powstania torfu wymagany jest wysoki poziom wód gruntowych i niewielki dopływ powietrza.

     Torfowiska w stanie bagiennym regulują stosunki wodne poprzez magazynowanie i znaczne spowalnianie odpływu wody, co powoduje ochłodzenie w otoczeniu lokalnym, podobnie jak jeziora. Pochłaniają dwutlenek węgla, jednocześnie emitując metan. Po ich odwodnieniu sytuacja się zmienia, stają się one emitorami CO2 do atmosfery.

     Z tych powyższych względów ochrona torfowiska w stanie bagiennym (tzw. żywych), zbliżonym do naturalnego, jest jednym z przykładów działań na rzecz mitygacji (ograniczania) zmiany klimatu. Dzisiaj najważniejszymi krokami jest zaprzestanie osuszania istniejących torfowisk (zapobieganie) i tamowanie rowów melioracyjnych (restytucja), które powstały w celu odwodnienia obszarów zasobnych w ten niezwykły naturalny torf.

 Sejneńszczyzna 

poznaj malowniczą krainę