Sosnowy żółto - zielony pyłek pokrywa dosłownie wszystko dookoła, a osiadając na tafli wody sprawia, że na powierzchni leśnych sucharków tworzy charakterystyczne fantazyjne wzory.

   Sosna jest jednym z najpopularniejszych gatunków drzew na obszarach leśnych Puszczy Augustowskiej. Jak okiem sięgnąć, na każdym kawałku leśnej krainy rozciągają się malownicze lasy sosnowe. Nie dość jednak, że sosna jest tak powszechnie spotykaną, to w dodatku wydziela ogromne ilości pyłków, które uczulają co prawda rzadko, ale ze względu na swoje wysokie stężenie i tak potrafią dokuczyć alergikom.

      Każde jego ziarenko jest wyposażone w dwa pęcherzyki powietrzne ułatwiające unoszenie się w atmosferze. Pylenie sosny jest bardzo łatwo zauważalne. Pyłek sosny ma charakterystyczny, żółto-zielony kolor, gdzie sosnowy „kurz” oblepia swoim pyłkiem to, wszystko co znajduje się w pobliżu. Kiedy pyli sosna, jej naturalny osad bywał dawniej nazywany „siarczystym deszczem”. Kwitnienie sosna rozpoczyna w połowie maja i utrzymuje się do połowy czerwca, lecz dużo zależy od warunków atmosferycznych panujących w danym okresie.

   Pyłek sosnowy produkowany jest w olbrzymiej ilości, osiągając bardzo wysokie stężenia w atmosferze do 120 tys. na metr sześcienny w lasach sosnowych. Dla porównania pojedynczy kwiat żyta, to 57 tys. ziaren pyłku. Ten żółto- zielony pyłek niesiony wiatrem kilka kilometrów, tworzy po opadach deszczu na obrzeżach jezior leśnych różnej wielkości charakterystyczne fantazyjne żółte plamy osadu, które są naturalnym zjawiskiem borów sosnowych z Puszczy Augustowskiej.  

 Sejneńszczyzna 

poznaj malowniczą krainę