Sarna polna na zielonych uprawach, gdzie tegoroczna łagodna zima sprzyja zwierzętom, które radzą same doskonale w poszukiwaniu pożywienia.

        Każdy, kto od czasu do czasu, idąc na spacer do lasu, czy w teren na pewno spotkał sarnę polną. Nic więc dziwnego, jest to najmniejszy przedstawiciel jeleniowatych występujących na terenie kraju i najbardziej pospolity z większych ssaków. Sarny polne mają zdolność do dobrego dostosowywania się do warunków panujących na danym terenie.

         Żyją w każdym kompleksie leśnym o bujnym podszyciu, a także na większych bezdrzewnych przestrzeniach otoczonych zaroślami, czasami blisko ludzkich siedzib. W szczególności ma to miejsce na terenach o znacznym udziale rolnictwa. Może to rodzić obawy o niekorzystny wpływ danego gatunku na plony.

         Stwierdzono, że uszczuplenie plonów przez sarny nie przekracza 1%, a żerujące sarny zjadają pewną ilość chwastów niepożądanych w produkcji rolnej. Skład pokarmu sarny zależny jest m. in. od pory roku i zamieszkiwanego terenu. Wybierając pokarm kierują się smakiem i zapachem.

          Jedzą zazwyczaj na polach, łąkach i przy brzegach lasu, żywiąc się głównie zielonymi częściami zbóż, traw i ziół. Sarna zjada dziennie 4 - 5 kg. soczystej karmy. Nad bezpieczeństwem stada saren polnych podczas jedzenia na otwartej przestrzeni czuwa samiec, który na widok człowieka nawet w znacznej odległości, mobilizuje całe stado do ucieczki.

         Tworząc rozległe pola uprawne, przypadkiem zapewniliśmy sarnom idealne miejsce do życia i bytowania, a mimo ich powszechności obdarzmy je szacunkiem to sympatyczne zwierzę.

 Sejneńszczyzna 

poznaj malowniczą krainę