Pniarek obrzeżony (Fomitopsis pinicola) ten kolorowy strażnik martwego drewna pojawia się w miejscu zranienia pnia, atakuje drzewo zwykle mocno już osłabione , a gdy drzewo leży już na ziemi owocnik może dalej się rozwijać.

       Pniarek obrzeżony jest przedstawicielem grzybów nadrzewnych zwanych pospolitymi hubami. Ten niejadalny grzyb rośnie na drzewie przez wiele lat mając owocniki trwałe, nie wytwarzając ich od nowa każdego roku. Cały jego urok widać z roku na rok, ponieważ jego owocnik powiększa się po przyrastaniu kolejnej warstwy. Poprzednie stają się twardsze i drewnieją. Owocnik pniarka obrzeżonego osiąga szerokość do 40 cm i grubość do 15 cm. U młodych okazów jest spłaszczony, później staje się kopytkowaty.

        Powierzchnia owocnika u starszych okazów występuje twardą skórka, która przypomina skorupkę. Jego skórka jest szarobrązowa, w strefie przyrostu jest ona jaśniejsza. Odcień strefy przyrostu sprawia wiek grzyba, jest on u starszych ciemniejszy, u młodych ma barwę od białawej, przez pomarańczową, aż do wiśniowej. Miąższ pniarka obrzeżonego ma barwę od cytrynowożółtej do żółtobrązowe. Smak pniarka obrzeżonego jest cierpki, gorzki i kwaskowaty a zapach mocny.

        W dawnej medycynie pniarek był wykorzystywany do tamowania krwawień, ponieważ posiada doskonałe właściwości higroskopijne oraz był stosowany do leczenia wielu schorzeń. Ten kolorowy strażnik martwego drewna odgrywa ważną rolę w obiegu materii organicznej jednocześnie będąc cennym wskaźnikiem dynamiki rozkładu drewna w ekosystemach leśnych.

 Sejneńszczyzna 

poznaj malowniczą krainę