Sejneńszczyzna » Nadecznik stawowy (Sponggilla lacustris) to słodkowodna gąbka do niedawna dość często spotykana, wraz z postępującą degradacją środowisk wodnych staje się organizmem coraz rzadszym.

Woda jest naturalnym środowiskiem życia, do których należą przedstawiciele różnych grup systematycznych. Nadecznik stawowy to najprymitywniejsze zwierzę wielokomórkowe. Organizm ten prowadzi osiadły tryb życia na stałe związany z podłożem. Zwykle występuje w koloniach, ale spotyka się również osobniki żyjące samotnie. Jego ciało zbudowane jest z komórek, bez właściwych tkanek. Natomiast wygląd ma zmienny, często krzewiasty, czasem bryłowaty. Rośnie na podwodnych przedmiotach, np. na kawałkach gałęzi i konarach drzew zanurzonych w wodzie, na trzcinach, kamieniach itp. Komórki są luźno ze sobą powiązane i zachowują zdolność do totipotencji, czyli do zmieniania się w dowolny rodzaj komórek o różnych funkcjach.

Nadecznik stawowy ma duże zdolności regeneracyjne, może odtworzyć cały organizm z niewielkiego fragmentu ciała. Posiada jednak szkielet mineralny lub organiczny. Kolor tej gąbki jak i kształt może być bardzo różny, zaczynając od zielonego przez żółty do brązowego. W dotyku jest miękki i śliski, świeżo wyjęty z wody posiada właściwą woń, przypominającą zapach grzybów. Wysokość jego ciała wynosi nawet 100 cm. Ciałem nadecznika żywi się wiele bezkręgowców, np. larwy jętek, chruścików, ochotek, które drążą w nich kanały i jamy.

Na powierzchni kolonii gąbki mogą żyć inne organizmy m.in. skorupiaki, ślimaki i glony. Natomiast nadecznik stawowy odżywia się głównie najdrobniejszymi organizmami planktonowymi, odfiltrowując je z wody. Jest wrażliwy na zanieczyszczenia wód i wykorzystywany jako organizm wskaźnikowy (bioindykator) czystości wody. Niewielu jednak wie, że należy do królestwa zwierząt, a tworzące charakterystyczne odnogi to przypominające miniatury gałęzie drzew, które w tym prymitywnym organizmie wykształciła natura w ciągu milionów lat pod powierzchnią wody.