Sejneńszczyzna » Modliszka zwyczajna (Mantis religiosa) na Sejneńszczyźnie, gdzie jeszcze do niedawna spotkanie z tym drapieżnym owadem było czymś, a dzisiaj także jest czymś, ale ma zupełnie inny wymiar, bo modliszki z każdym rokiem pojawiają się na coraz to nowszych stanowiskach.

Tego owada nie da się pomylić z żadnym innym gatunkiem, bo modliszka zwyczajna o trójkątnej głowie i charakterystycznym swoim chwytnym przednim odnóżom złożonym jakby do modlitwy, stąd jej nazwa gatunkowa ( łac. religiosa). Przez wiele lat w Polsce owad ten był uważany za rzadkość , a dzisiaj modliszek przybywa, w ciągu ostatnich kilku lat znacznie zwiększył się zasięg występowania tego drapieżnego owada.

Ten owad lubi ciepłe, a nawet upalne lata i nie przeszkadzają jej długie okresy bez opadów, susza w pewnym sensie jej sprzyja i to powoduje większy zasięg występowania drapieżnego owada. Spotkać ją można od sierpnia do października, ale pod warunkiem, że jest ciepło. Żyje na polankach, łąkach i brzegach lasów. Modliszka jest owadem stosunkowo dużym, samica może mierzyć nawet do 75 mm, a mniejszy samiec do 60 mm (dymorfizm płciowy).

Samiec ma zdolność lotu, samica nie. Owad ten prowadzi dzienny tryb życia. Pomimo dużych rozmiarów ciała, trudno ją wypatrzeć z uwagi na mało aktywny tryb życia i maskujące ubarwienie: zielone lub żółtozielone. Dla niewprawnego oka przypominać może nieco pasikonika, jednak przy uważniejszym przyjrzeniu się, zwracają uwagę złożone w pozie modlitewnej odnóża chwytne. Te niepozorne, ułożone na znak modlitwy przednie odnóża są istną maszyną do zabijania.

Modliszka czyha na ofiary nieruchomo z podniesionymi przednimi odnóżami. Gdy owad zbliży się na odległość dość bliską, bardzo szybkim ruchem modliszka chwyta go i od razu zjada, przy czym chwyt modliszki jest niezwykle silny - nawet dorosły konik polny nie może się z takiego uścisku wydostać. Swoją sławę modliszki zawdzięczają nie tylko charakterystycznemu wyglądowi, ale przede wszystkim przerażającemu zwyczajowi pożerania samca przez samicę podczas miłosnego uniesienia.

Gdy samiec w porę nie ucieknie, zostaje zjedzony przez samicę. To zjawisko nie występuje jednak zawsze. Zagrożeniem dla tego ciepłolubnego gatunku są mroźne i bezśnieżne zimy lub chłodna, wilgotna wiosna, które mogą ograniczać jego liczebność. W kraju objęty jest ścisłą ochroną gatunkową. Modliszka zwyczajna jest niewątpliwie owadem interesującym wywołującym tyle zainteresowania i entuzjazmu wśród osób, które miały okazję go spotkać, a jako drapieżca pełni bardzo ważną funkcję w środowisku w ograniczaniu populacji innych owadów, w tym tych, uważanych przez człowieka za szkodniki.