Sejneńszczyzna » Kormoran czarny (Phalacrocorax carbo) ten podwodny myśliwy, to ptak wielkości gęsi, opiewany piosenką Piotra Szczepanika - "Goniąc kormorany" oraz poszukiwany przez Włodzimierza Puchalskiego - "Wyspa kormoranów", dla wielu ludzi jest to wciąż rzadki ptak, dla innych szkodnik, ot i prawdziwa kwadratura koła.

Kormoran czarny jest ptakiem wielkości gęsi, prawie cały czarny, ma szatę godową zielonkawą z metalicznym połyskiem na grzbiecie. Na głowie i szyi posiada pojedyncze, białe , drobne piórka. Natomiast boki głowy i podbródek są białe, gdzie pióra z tyłu głowy tworzą niewielki czub. Posiada haczykowato zakończony dziób, który ułatwia polowanie na ryby, gdzie samiec i samica są tej samej wielkości. Można powiedzieć, że kormorany są ptakami wszechstronnie uzdolnionymi. Doskonale pływają i nurkują, w czym pomaga im błona spinająca palce.

Potrafią nurkować na głębokość 10 m., choć najczęściej polują na ryby 2-3 metry pod wodą. W przeciwieństwie do większości ptaków wodnych, kormoran świetnie radzi sobie również z chodzeniem po gałęziach drzew, w czym pomagają mu silne pazury. Kormoran ze względu na budowę ciała nie jest jednak dobrym piechurem , potrafi jednak pewnie i długo stać w pozycji wyprostowanej, na przykład susząc pióra po nurkowaniu. Jest to dla niego konieczność. Pióra skrzydeł kormorana nie są wodoodporne, co z jednej strony pomaga ptakom w nurkowaniu, zmniejszając wyporność, ale z drugiej wymusza częste ich suszenie po polowaniu.

Przez wędkarzy i rybaków kormoran jest uważany za szkodnika, jest to opinia wynikająca z tego, że jest on doskonałym podwodnym myśliwym. Kormorany specjalizują się w łowach na ryby o określonych rozmiarach ciała: od około 10 do około 20 cm. Nie mają szczególnych preferencji co do gatunku ryb: łowią gatunki najłatwiej dostępne. Codziennie kormoran zjada około 0,4 kg ryb, gdzie w okresie wychowywania młodych ta ilość zwiększa się nawet do 1,5 kg. Wydaje się to wartością niewielką, ale pomnożona przez liczbę polujących osobników daje pojęcie o regionalnej i krajowej skali problemu. Liczebność kormoranów zwiększa się, w zależności od kraju, od 10 do 30% rocznie.

Natomiast wpływ kormoranów na czystość wód jest kwestią mocno kontrowersyjną, gdzie część badaczy twierdzi, iż jest to wpływ jednoznacznie negatywny. Kolonie kormoranów mają powodować szybko postępującą eutrofizację zbiorników wodnych w pobliżu aktywnej kolonii. Obecnie są objęte ochroną gatunkową częściową, jednak za sprawą gwałtownego wzrostu ich liczby, może się to zmienić. Odlatuje na zimowiska znad jezior Sejneńszczyzny pod koniec lata, później rozpoczyna się migracja w inne regiony kraju lub w inne regiony Europy. Na razie kormorany odleciały, ale problemy się nie kończą. Powrócą wiosną na jeziora. Ot i prawdziwa kwadratura koła.