Sejneńszczyzna » Jesienne żółknięcie i oczyszczanie się sosny z igieł jest zjawiskiem naturalnym, to proces fizjologiczny odbywający się co 3-5 lat na naszych sosnach pospolitych z leśnych borów.

Jesienią w naszych lasach sosnowych obserwujemy żółknięcie i opadanie igieł. Obserwując to zjawisko myślimy czy jest to naturalny proces czy może coś dolega naszym sosnom pospolitym. Te wąskie liście , nazywane potocznie szpilkami lub igłami, to cecha najbardziej charakterystyczna wszystkich drzew iglastych. Igły są to przekształcone liście mając mniejszą powierzchnię i dość grubą skórkę, która pokryta jest woskiem. Przez to zapewnia im lepsze dostosowanie do trudniejszych warunków siedliskowych i niskich temperatur oraz zmniejsza parowanie wody.

Dlatego igły sosnowe są wąskie i długie, osiągając u niektórych gatunków nawet 20 cm długości. Wyrastając na krótkopędach są zebrane w pęczki po 2, 3 lub 5 sztuk. Jesienne gubienie igieł jest to naturalny proces fizjologiczny sosen. Żółknięcie i zamieranie igieł zaczyna się od pierwszej dekady września i trwa mniej więcej do listopada. W zależności od gatunku siedliska oraz wieku drzewa może przebiegać nieco inaczej.

Bywają lata w których igły sosen opadają mniej lub bardziej obficie. Więcej igieł opada podczas ciepłej i suchej jesieni. Należy pamiętać, że charakterystyczną cechą tego naturalnego zjawiska jest opadanie igieł najstarszych, czyli znajdujących się najbliżej pnia, najniżej na gałęzi. Natomiast zawsze zostają igły tegoroczne , te najmłodsze tuż poniżej pąków, są w górnej części gałęzi.

W przyszłym roku sosna wytworzy ponownie nowe igły, które zapełnią ogołocone pędy w tym roku. Natomiast sosna nigdy nie gubi wszystkich igieł na zimę. Wystarczy przespacerować się po malowniczych borach sosnowych jesienią aby zaobserwować to ciekawe zjawisko, którym jest naturalne jesienne oczyszczanie się z igieł.