Sejneńszczyzna » Grzybienie białe (Nymphaea alba), nazwane zwyczajowo nenufarami bądź liliami wodnymi, które można uznać za jedne z najpiękniejszych roślin wodnych, gdzie zarówno kwiaty, jak i liście unoszą się na wodzie i delikatnie falują pod wpływem wiatru.

Nenufary to jedne z najbardziej wyjątkowych roślin, rosną w miejscach, gdzie woda w jeziorach i rzekach jest czysta. Właśnie w takich zakątkach spotkać można kwitnące nenufary. Często pokrywają taflę całego jeziora albo porastają gęsto brzegi rzeki. Wybierają bowiem miejsca, gdzie człowiek nie ingeruje w przyrodę, a brzegi jezior i rzek są nieuregulowane. To kwiaty słońca, kiedy tylko zaświeci na niebie, wtedy otwierają swoje piękne, zjawiskowe kielichy. Grzybienie białe ( Nymphaea) to po grecku roślina nimf - mitologicznych boginek, które zamieszkiwały lasy, łąki i strumyki. Niezwykła uroda tych kwiatów była inspiracją wielu twórców dzieł malarskich,literackich i filmowych.

Francuski malarz Claude Monet stworzył 250 obrazów przedstawiających grzybienie białe. Te kwiaty pokochała maleńka dziewczynka z krainy baśni Hansa Christiana Andersena "Calineczka". To właśnie one służyły jej za kołyskę i schronienie na wielkim stawie. Natomiast scena pochodząca z filmu „Noce i dnie” kiedy to Józef Toliboski w białym garniturze wchodzi do stawu i zbiera nenufary dla Barbary Niechcic przeszła do historii polskiego filmu.

Kiedy jest wiatr, ogromne ciemnozielone liście z długim ogonkiem w zależności od głębokości wody nawet do 2,5 m kołyszą się na wodzie, a kwiaty poruszają się do rytmu, tak jakby tańczyły walca. Kwiaty i liście lilii wodnych utrzymują się na wodzie, ponieważ w liściach oraz w ogonku mają specjalne komory powietrzne, powodujące, że roślina sama wypływa nad poziom wody. Białe duże kwiaty do 12 cm., są bardzo charakterystyczne, gdyż mają ciemnozielone, owalne liście i kwiaty o mięsistych płatkach, kwitną od czerwca do września. Niestety bardzo krótko, gdyż tylko cztery dni. Ich zapach jest bardzo delikatny i miły dla otoczenia.

Pamiętajmy jednak, że lilie wodne są gatunkiem chronionym, od 2004 częściowo , ochrona dotyczy roślin dziko rosnących na stanowiskach naturalnych. Możemy je podziwiać, ale tylko oczami. Dbajmy zatem o nasze naturalne środowisko wodne, aby te okazałe kwiaty cieszyły nas długo swoim zjawiskowym wyglądem.