Sejneńszczyzna » Bobrowe ślady nadgryzionych i ściętych drzew to stały element późno jesiennego krajobrazu, gdyż jest to jedyny dostępny pokarm, którego mogą w tym okresie pozyskać ci inżynierowie natury.

Charakterystycznie poobgryzane drzewa nad naszymi wodami jeszcze kilkadziesiąt lat temu wywoływały sensację, a dzisiaj te ślady bytowania bobrów, są stałym elementem krajobrazu. Zjawisko ścinania drzew jest nasilone szczególnie późno jesienią, gdyż jest to jedyny dostępny pokarm, który bobry mogą w tym okresie pozyskać. Nadgryzione i powalone mogą być pojedyncze drzewa, ale także grupy drzew i krzewy. Ślady zgryzania przez bobry składają się z licznych nacięć o gładkiej powierzchni, tak jakby zostały wykonane przy pomocy dłuta.

Do ścinania drzew bobry używają swoich czterech potężnych siekaczy, pokrytych szkliwem o brunatno - czerwonym zabarwieniu, przy czym siekacze górne są znacznie dłuższe od dolnych. Do rozcierania pokarmu służą zęby policzkowe, o dużej powierzchni żującej. W sumie bóbr posiada 20 zębów. Ścięte drzewo o niewielkiej średnicy zostaje najpierw pozbawione gałęzi, a następnie podzielone na mniejsze fragmenty. Ogryzione z kory fragmenty drzewa mogą być wykorzystane przez bobry do budowy żeremia lub tamy. Grube drzewa najczęściej są okorowywane u nasady i pozostawiane bez ścinania.

W pokarmie bobrów dominują kora, miazga, pędy oraz liście drzew i krzewów, wśród których najchętniej zgryzane są: wierzba, brzoza, leszczyna, nie pogardzi nawet młodą olchą. Bóbr bez trudu przegryzie gałąź grubości kilku cm. i obali drzewo o średnicy do około 70 cm. Z punktu widzenia ekologicznego, obecność bobrów w środowisku ma znaczenie pozytywne. Sposób ich osiedlania się, jak i wybór pokarmowy istotnie wpływa na przebieg naturalnych przekształceń ekosystemów tzw. sukcesja ekologiczna. Niestety, w przypadku działalności leśnej i rolnej działania bobrów na otoczenie np. zgryzanie drzew, zalewanie łąk ma znaczenie negatywne.

Jednak bobry to jedne z ciekawszych zwierząt żyjących w naszym środowisku i jednocześnie jeden z tych gatunków, które są niesamowitymi inżynierami i hydrotechnikami, jest to jedyne zwierzę zaraz po człowieku potrafiące na taką skalę manipulować środowiskiem, stąd wynika ich cały problem.