Sejneńszczyzna » Glistnik (Chelidonium majus) zwany jaskółczym zielem, bo kwitnie od przylotu do odlotu jaskółek, według starych przekazów w tym czasie ma najwięcej leczniczej mocy, w Polsce od wieków był wykorzystywany w medycynie naturalnej.

Natura już od początku istnienia człowieka obdarzała go niesamowitym bogactwem ziół, które są w stanie leczyć wiele schorzeń i problemów zdrowotnych, tak jest w przypadku glistnika. Glistnik jaskółcze ziele możemy spotkać w naszej najbliższej przestrzeni, czyli w parkach, sadach, ogrodach, na przydrożach, przypłociach i rumowiskach, praktycznie wszędzie. Jest rośliną wieloletnią, która osiąga wysokość do około 50 cm. Łodyga glistnika jest owłosiona i rozgałęziona. Posiada duże, karbowane i pierzaste liście o jasnozielonym kolorze.

Kwiaty glistnika są małe, żółte, a owoce przyjmują postać niewielkich strączków. Roślina ta rozsiewana jest głównie przez mrówki. Korzeń glistnika jest ciemnobrunatny. Cała roślina zawiera żółtopomarańczowy sok, wyciekający po złamaniu łodygi, który silnie plami ręce. Ma on nieprzyjemny zapach, drażniący i piekący smak. Działanie lecznicze zawdzięcza się młodym pędom, które zbierane są w okresie kwitnienia, najczęściej w maju oraz w czerwcu. Glistnik jaskółcze ziele polecany jest w leczeniu kurzajek i brodawek, a także działa przeciw grzybiczo, przeciw bólowo i przeciw alergicznie.

Okazuje się, że pomimo swoich właściwości leczniczych, stosowany w nadmiarze, może działać toksycznie. Stosowanie glistnika miało miejsce już w starożytnej Grecji. W dawnych książkach zielarskich występuje w kraju pod nazwami: ziele Marii, Boży dar, łaska Pana Boga, złoty korzeń, co świadczy, że roślina cieszyła się dużym poważaniem. Odwarem z glistnika wyparzano garnki "Aby więcej śmietany było na wierzchu". Glistnik jaskółcze ziele to roślina, której właściwości lecznicze są znane i udowodnione, ten niepozorny z wyglądu, moc jak widać ma wielką i dlatego leczenie nim powinno być konsultowane z lekarzem.